Dersin sorumlusu(ları) Prof. Dr. Mutlu Binark
Ders Asistanı: Gökçe Özsu, Hacettepe Ünv. SBE Doktorant
Dersin amacı: Bu ders kapsamında 1990'lı yılların sonundan itibaren ülkelerin “kültür politikası” alanına yeniden dönüşü olgusu, yaratıcı içerik endüstrilerinin, özellikle medya endüstrilerinin kuramsal tartışmalarla birlikte değerlendirilecek farklı ülkelerin uyguladıkları politika örnekleri ile eş anlı analiz edilecektir. Ders, kültür politikalarının farklı siyasi rejimlere sahip ülkelerin kamu politikalarında hem ideoloji hem de kalkınma/ilerleme aracı olarak nasıl yer edindiğini ve farklı ülke deneyimleri üzerinden tartışmaya açmayı amaçlamaktadır. Kültür politikalarının günümüzde “yumuşak güç” adıyla yürütülen devletin kültürel diplomasi söylem ve uygulamalarına nasıl eklemlendiği de ele alınacaktır.
Dersin öğrenme çıktıları:  Bu dersin sonunda öğrenci,
- Medya ve Kültür Endüstrileri ilişkisini değerlendirebilir.
- Medya Endüstrileri ve Kültür Politikaları Modellerine dair farklı ülke örneklerini bilir.
- Kültür politikası analizi gerçekleştirebilir.
- Farklı ülkelerde kültürel diplomasi söylem ve uygulamalarını analiz edip değerlendirebilir.
Dersin içeriği:  Bu derste, yaratıcı içerik endüstrilerinin beslediği yeni kültürel ekonomik üretimler ve kültürel politika alanları, tarihsel, kültürel, siyasal ve ekonomik alanlarla oluşturduğu ilişki temelinde tartışılacaktır.
Farklı ülke örnekleri -örneğin Çin, Hindistan, Japonya ve Kore Hallyu 1.0 ve 2.0, Türkiye gibi- medya endüstrisi ve kültür politikaları kesişimselliğinde ders kapsamında analiz edilecektir. Kültürel diplomasi söylem ve uygulamalarının kültürel politikayla nasıl eklemlendiği ele alınacaktır.

Kaynaklar:  Haftalık olarak belirtilmiştir. Ek okumalar izlencenin sonunda yer almaktadır.

Haftalara göre işlenecek konular:

1.Hafta Giriş: Tanışma, haftalık ders programının açıklanması, dersin temel kavramların ve terminolojinin tanıtılması.
2.Hafta: Kültür ve Kültürel Politika: Kavramsal ve Kuramsal Çerçeve/ler ve Bakışlar

Yúdice, G. (2007). Culture. Içinde B. Burgett & G. Hendler (Ed.), Keywords for American. Cultural Studies (ss. 71–75). New York University Press.

Eagleton, Terry. (2019). Kültür. Can Yayınları. (1 ve 5. Bölümler).

Mulcahy, K. V. (2010). Cultural Policy: Definitions and Theoretical Approaches. The Journal of Arts Management, Law, and Society, 35(4), 319–330. https://doi.org/http://dx.doi.org/10.3200/JAML.35.4.319-330

Üstel, Füsun. (2009). Kültür Politikalarına Bakış: Sorunlar ve Tartışmalar. İçinde S. Ada & A. İnce (Der.), Türkiye'de Kültür Politikalarına Giriş (ss. 1–24). İstanbul Bilgi Üniversitesi.

Ada, Serhan. (2009). Yeni Bir Kültür Politikası İçin. İçinde S. Ada & A. H. İnce (Ed.), Türkiye'de Kültür Politikalarına Giriş (ss. 81–110). İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.

Ek Okuma:
Lull, J. (2001). Culture in the Communication Age. Routledge. (3 ve 7. Bölümler).

Ayrıca: Funda Lena Açık Radyo Kültür Sektörü Asu Aksoy-Kültür Politikası https://www.youtube.com/watch?v=JYWZJzqVZVY&ab_channel=FundaLena

3.Hafta: Medya Endüstrileri ve Kültür Politikaları arasındaki kesişim: Tarihsel, Toplumsal, Siyasal ve Ekonomik Ardyöre

Flew, T. (2012). The Creative Industries: Culture and Policy. Sage. (1 ve 2. Bölümler).
4.Hafta: Medya Endüstrileri ve Farklı Ülkelerde Kültür Politikaları Örnekleri I: Kamunun Eli ve Pazar Dinamikleri: Kore Dalgası Hallyu 1.0'dan Post-Hallyu'ya

Chung, J.E. (2019). The neo-developmental cultural industries policy of Korea: rationales. and implications of an eclectic policy. International Journal of Cultural Policy, 25(1), 63–74. https://doi.org/10.1080/10286632.2018.1557646

Ryoo, W., & Jin, D. Y. (2020). Cultural politics in the South Korean cultural industries: confrontations between state-developmentalism and neoliberalism. International Journal of Cultural Policy, 26(1), 31–45.
https://doi.org/10.1080/10286632.2018.1429422

Lee, H.K. (2019). The new patron state in South Korea: cultural policy, democracy and the. market economy. International Journal of Cultural Policy, 25(1), 48–62. https://doi.org/10.1080/10286632.2018.1557651

Ek Okuma:
Binark, M. (2019). Kültürel Diplomasi ve Kore Dalgası “Hallyu”: Güney Kore'de Sinema Endüstrisi, K-Dramalar ve K-Pop. Siyasal. (Birinci bölüm).
5.Hafta: Medya Endüstrileri ve Farklı Ülkelerde Kültür Politikaları Örnekleri II: Çin tarzı sosyalizm ve yönetişimsellik

Flew, T. (2016). Evaluating China's aspirations for cultural soft power in a post-globalisation era. Media International Australia, 159(1), 32–42. https://doi.org/10.1177/1329878X16638743

Wang, J. (2017). China's Current Discursive Governance: A Discourse Analysis Perspective. Critical Arts, 31(6), 128–145.
https://doi.org/10.1080/02560046.2017.1405448

Keane, M., & Wu, H. (2021). Online Platforms, Cultural Power, and China's Pan-Asian. Strategy. Içinde D. Y. Jin (Ed.), The Routledge Handbook of Digital Media and Globalization (ss. 158–166). Routledge.
6.Hafta Okuma Haftası: Öğrenci, Ek okuma-1 listesinde yer alan kitaplardan birini seçip, seçtiği kitabın yazarının kültür ve politika ilişkisine dair bakışını değerlendirme yazısı şeklinde yazacaktır. Teslim tarihi 7 Kasım olacaktır.
7.Hafta: Platform kapitalizmi ve platformların yaratıcı içerik endüstrisinde kültür politikasına etkisi: platform emperyalizmi mi?

Yúdice, G. (2017). The challenges of the new media scene for public policies. Içinde V. Durrer, T. Miller, & D. O'Brien (Ed.), The Routledge Handbook of Global Cultural Policy (ss. 29–42). Routledge.

Jin, D. Y. (2021). Netflix's Corporate Sphere in Asia in the Digital Platform Era. Içinde D. Y. Jin (Der.), The Routledge Handbook of Digital Media and Globalization (ss. 167–175). Routledge.

Ada, S. (Yay.Haz.) (2017). İstanbul Konferansı: Kültürel İfadelerin Çeşitliliği Sözleşmesinin. 10. Yılı. (ss.32-27; 38-61). UNESCO MK.

Kültürel İfadelerin Çeşitliliği Sözleşmesi: Bkz. https://www.unesco.org.tr/Pages/179/177/

Müjdeci, K. (2017). Only Blockbusters Left Alive -Kapalı Gişe [Film]. Coloured Giraffes. Bkz. https://vimeo.com/161509960

Telif Hakları Genel Müdürlüğü Pandemi Sürecinin Yaratıcı Kültür Endüstrileri Üzerindeki Etkisi ve Dijital Dönüşüm
https://www.youtube.com/watch?v=BFzxyaq0nU0&ab_channel=TelifHaklar%C4%B1GenelM%C3%BCd%C3%BCrl%C3%BC%C4%9F%C3%BC
8.Hafta ARA SINAV HAFTASI

2021 Yaz Olimpiyatlarının açılış ve kapanış törenlerini izleyip Japon hükümetinin kültür politikası ve Japonya imgesinin üretimini tartışan kısa deneme yazılacak. Soru detaylı 7.haftada tartışılacak. Faydalı şu okumalar ise:

Civralı, S. R. (2020). Bir Anka Kuşu: Japonya. Içinde M. Binark (Ed.), Asya'da Popüler Kültür ve Medya (ss. 317–336). um:ag - Uğur Mumcu Araştırmacı Gazetecilik Vakfı Yayınları.

Gonzalez Basurto, G. (2018). Asian and Global? Japan and Tokyo's Cultural Branding Beyond the 2020 Olympic and Paralympic Games. İçinde Asian Cultural Flows: Cultural Policies, Creative Industries, and Media Consumers (N. Kawashima & H.-K. Lee (Der.); ss. 37–58). Springer Singapore.
https://doi.org/10.1007/978-981-10-0147-5_3

Tamari, T. (2017). Japanese cultural policy, nation branding and the creative city. In The Routledge Handbook of Global Cultural Policy (ss. 558–576). Routledge.

Iwabuchi, K. (2021). In the Name of National Interest: Globalization and Media Culture in 21st Century Japan. In The Routledge Handbook of Digital Media and Globalization (ss. 89–99). Routledge.

Fırat, D. (2020). Cool Japan: Japon Popüler Kültürü ve Mangalar Dolayımlı Kültürel Diplomasi. İçinde M. Binark (Ed.), Asya'da Popüler Kültür ve Medya (ss. 337-370). um:ag - Uğur Mumcu Araştırmacı Gazetecilik Vakfı Yayınları.

Merklejn, I. R. (2018). Sport, media and technonationalism in the history of the Tokyo. Olympics. Routledge.
9.Hafta:  Türkiye'de Kültür Politikaları ve Medya Endüstrisi: Aktörler I
Kemalizmin ve Cumhuriyet'in Kültürel Alana ilişkin düzenlemelerinden 2000'li Yıllara

Talat Sait Halman, Zülfü Livaneli, Veysel Batmaz, Sadık Güneş (1998). Yeni Türkiye, Sayı 23-24, Kültür Politikaları Bölümü. (ss.2494-2529).

Fişekçi, Turgay (Yay.Haz.) (2001). Türkiye'de Kültür Politikaları. İstanbul Kültür Girişimi: Doğan.

Çolak, Y. (2017). Türkiye'de Kültürel İktidarın Kuruluşu (1923-1945). Liberte.

Polo, J. F. (2018). Turkish Cultural Policy: In Search of a New Model? In M. Girard, J.F. Polo, & C. Scalbert-Yücel (Eds.), Turkish Cultural Policies in a Global World (pp. 77–104). Palgrave Macmillian.

Oğuz, E. S. (2010). Türkiye'de kültür politikaları ve kütüphaneler: 1923-1980. [Yayımlanmamış doktora tezi]. Hacettepe Üniversitesi, Bilgi ve Belge Yönetimi Bölümü. (Türkiye'de üretilen tüm yüksek lisans ve doktora tezlerine YÖK Ulusal Tez Merkezi'nin. web sitesinden erişebilirsiniz)

Lewis, G. (2016). Trajik Başarı: Türk Dil Reformu. Çeviribilim Yayınları.

Ek Okuma:
Ayas, G. (2018). Müziği boğan gürültü: İdeolojinin kıskacındaki “Musiki”. İthaki.

Kutluk, F. (2018). Cumhuriyetin Müzik Politikaları. h2o.

Birinci Milli Kültür Şurası (23-27 Ekim 1982) Genel Kurul Görüşmeleri (1983). Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.

2. Milli Kültür Şurası (5-8 Aralık 1989) Bildirileri (1990). T.C. Kültür Bakanlığı Araştırma ve Planlama Dairesi Yayınları
10.Hafta: Türkiye'de Kültür Politikaları ve Medya Endüstrisi: Aktörler II
AKP Rejimi ve Kültürel İktidar Mücadelesi

Özbudun, S. (2021). Kültür: Eskisi, Yenisi. Praksis, 56(1), 11-34.

Çil, H. (2020). Kültürel İktidar: Kavramlar, Kuramlar ve Tartışmalar. Sosyoloji Divanı, 15(1), 11-34.

Nacak, İ. (2020). TRT ve Kültürel İktidar Mücadelesi. Sosyoloji Divanı, 15(1), 105–129.

Özçetin, B., & Aydın, A. A. (2021). Türkiye'de Popülizm ve Medya - Bir Suç Ortaklığı. Içinde B. Özçelik (Ed.), Hakikat Sonrası: Siyaset, Felsefe, Medya, Uluslararası İlişkiler (ss. 283 303). Nika.

Yaren, Ö., Saraçoğlu, C., & Karademir-Hazır, I. (2021). The quest for cultural power: Islamism, culture and art in Turkey. Içinde The Routledge Handbook on Contemporary Turkey (ss. 418–431). Routledge.

Özçetin, B. (2019). Tarihin Kötüye Kullanımları: Populizm, Nostalji ve Yeni Türkiye'nin Tarihi Dizileri. Toplumsal Tarih, 50–56.

Sümer, B., & İlaslan, S. (2021). Televizyon Programlarının Uluslararası Dolaşımı Bağlamında Türkiye'de Yabancı Programlar ve Ulusal Kültür Tartışmaları. Kültür ve İletişim, 24(47), 93–124.

Yamaç Okur Türk Sinemasında Devlet Desteği Raporu 2020 | YARATICI YAPIMCILIK. (wordpress.com)

Çevik, S. B. (2020). The Empire Strikes Back: Propagating AKP's Ottoman Empire Narrative on Turkish Television. Middle East Critique, 29(2), 177–197. https://doi.org/10.1080/19436149.2020.1732031

Ek okuma:
III. Milli Kültür Şurası Raporu. Bkz:
https://kultursurasi.ktb.gov.tr/Eklenti/50571,raporsurasonucpdf.pdf?0

Funda Lena Serhan Ada Türkiye'de Kültür Politikaları üzerine söyleşi
https://www.youtube.com/watch?v=5k26yFyKvcs&ab_channel=FundaLena

https://www.kreksa.com/yayinlarimiz
11.Hafta: Kültür Politikaları Uygulama Alanı Olarak Sinema Endüstrisi ve Film Festivalleri: İki Ülke, İki Politika

Töre Özkan, E. (2010). İstanbul Film Endüstrisi. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.

Binark, M. (2019). Kültürel Diplomasi ve Kore Dalgası “Hallyu”: Güney Kore'de Sinema. Endüstrisi, K-Dramalar ve K-Pop. Siyasal. (ss. 87-117).

Binark, M. (2018). Film Endüstrisinin ve Sinema Kültürünün Gelişmesinde Busan Film Komisyonu'nun Rolü. Moment Dergi, 5(1), 105–115.

Ahn, S.J. (2016). Film Festivals and Regional Cosmopolitanism in East Asia: The case of the Busan International Film Festival. Içinde Routledge Handbook of East Asian Popular Culture. Routledge. https://doi.org/10.4324/9781315643106.ch18

Ayrıca Film Mor Deneyimi
Funda Lena Hülya Tanrıöver ile söyleşi https://www.youtube.com/watch?v=9Qz-tBwZC1c&ab_channel=FundaLena
12.Hafta:  Yumuşak Güç olarak Kültür ve Kültür Politikası: Kültürel Diplomasi kavramının ortaya çıkışı

Ang, I., Isar, Y. R., & Mar, P. (2015). Cultural diplomacy: beyond the national interest? International Journal of Cultural Policy, 21(4), 365–381. https://doi.org/10.1080/10286632.2015.1042474

Zamorano, M. M. (2016). Reframing Cultural Diplomacy:The Instrumentalization of Culture under the Soft Power Theory”, Culture Unbound, 8, 166-186.
Aslan, P. (2019). Uluslararası İletişim ve Popüler Kültür Üzerine: Latin Amerika'daki Türk Televizyon Dizileri Üzerinden Bir Araştırma. Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences, 57, 25–50. https://doi.org/10.26650/CONNECTIST2019-0052
Vlassis, A. (2016). Soft power, global governance of cultural industries and rising powers: the case of China. International Journal of Cultural Policy, 22(4), 481–496. https://doi.org/10.1080/10286632.2014.1002487
Liu, T. T. (2017). Exporting culture: The Confucius Institute and China's smart power strategy. In V. Durrer, T. Miller, & D. O'Brien (Eds.), The Routledge Handbook of Global Cultural Policy (pp. 233–247).
Yamaç Okur 2020-2021 Türkiye TV Dizi Sezonu Genel Değerlendirme | YARATICI YAPIMCILIK (wordpress.com)

Berg, M. (2020). Turkish Drama Serials and Arab Audiences: Why Turkish Serials Are Successful in the Arab World. In Y. Kaptan & E. Algan (Eds.), Television in Turkey: Local Production, Transnational Expansion and Political Aspirations (pp. 223–244). Palgrave Macmillian.

Ek okuma:
Binark, M. (2019). Kültürel Diplomasi ve Kore Dalgası “Hallyu”: Güney Kore'de Sinema Endüstrisi, K-Dramalar ve K-Pop. Siyasal. (Kültürel Diplomasi alt-bölümü).

Nye, Joseph S, J. (2017). Yumuşak Güç: Dünya Siyasetinde Başarının Araçları. BB101.
Yağmurlu, A. (2007). Halkla İlişkiler Yöntemi Olarak Kamu Diplomasisi, İletişim:Araştırmaları, 5(1):9-38.
Ünalmış, A. N. (2019). Yumuşak Gücün Tesis Edilmesinde Kültürel Diplomasinin Önemi ve Bir Uygulayıcı Olarak Yunus Emre Enstitüsü . Bilig , Türk Konseyi'nin 10. Yılı Özel Sayısı, 137-159 . DOI: 10.12995/bilig.9106
Şahan, S., & Çetin, M. (2019). Dijital Kamu Diplomasisi. İçinde H. Hülür & C. Yaşin (Der.), Yeni Medya, Toplum ve Siyasal İletişim. Ütopya.(ss. 429-454).
Baritci, F. & Aydeniz, H. (2019). Kamu Diplomasisi Aracı Olarak Medya: TRT World Örneği . Erciyes İletişim Dergisi, 6(2) , 1551-1576 . DOI: 10.17680/erciyesiletisim.509054
Elswah, M., & Howard, P. N. (2021). Where news could not inspire change: TRT World as a party broadcaster. Journalism, 00(0), 1-17. https://doi.org/10.1177/14648849211033444
Ayrıca Funda Lena Yamaç Okur-Ay Yapım ile söyleşi
https://www.youtube.com/watch?v=d5Ku5YsniqU&ab_channel=FundaLena
13.Hafta: Pandemi Döneminde Türkiye'de Kültür Politikaları ve Medya Endüstrisi: Aktörler III (Çevrimiçi)

Özarslan, Z. (2021). Yaratıcı ve Kültürel Endüstriler ve Covid-19 Pandemi Döneminde. Türkiye'de Kültür ve Sanat Sektörlerinin Durumu. Alternatif Politika, 13(2), 371–408.

Erkılıç, H. (2020). Covid-19 Pandemisi ve Sinema Sektöründe Kriz. TÜBİTAK SOBAG Raporu. (Proje No: 120K625). Bkz: https://app.trdizin.gov.tr/proje/TWpFME9UQXc/covid-19-pandemisi-ve-sinema-sektorunde-kriz

Pandemi Sırasında Kültür-Sanatın Birleştirici Gücü ve Alanın İhtiyaçları. (Nisan 2020). İKSV Raporu. Bkz: https://www.iksv.org/i/assets//iksv/documents/Pandemi_Sirasinda_Kultur_Sanatin_Birlestirici_Gucu_ve_Alanin_Ihtiyaclari_Nisan_2020.pdf

Yamaç Okur 2019-2020 Türkiye Dizi Sezonu Genel Değerlendirme | YARATICI YAPIMCILIK. (wordpress.com)

Ayrıca Funda Lena Bülent Forta MÜYAP ile söyleşi
https://www.youtube.com/watch?v=byzJ8be-9E8&ab_channel=FundaLena

14.Hafta: Medya Endüstrileri Olgusuna Eleştirel Bakış ve Genel Değerlendirme

Iosifidis, P. (2016). Globalization and the Re-emergence of the Regulatory State. İçinde Flew, T., Iosifidis, P. and Steemers, J. (Der.), Global Media and National Policies: The Return of the State. (ss. 16-31). Palgrave Macmillan.

Turner, G. (2016). The Nation-State and Media Globalisation: Has the Nation-State Returned – Or Did It Never Leave? İçinde T. Flew, P. Iosifidis, & J. Steemers (Der.), Global Media and National Policies The Return of the State (ss. 92–105). Palgrave Macmillian.

Lee, H.-K. (2019). Cultural Policy in South Korea: Making a New Patron State. Routledge.
(4. Bölüm).
15-16. Haftalar: Final Ödevi Hazırlanması ve Teslim

Ölçme-Değerlendirme

Ders kapsamında kitap (anı, deneme, otobiyografi, biyografi okuması yapılarak) değerlendirme yazısı yazılacaktır. (%15)

Dersin zorunlu etkinlikleri ve konuklarının sunumlarına ilişkin değerlendirme yazısı yazılacaktır. (%5)

Ara sınav haftasında örnek bir olaya ilişkin değerlendirme yazısı yazılacaktır. ( %20)

Ders içinde okuma metinleri düzenli okunarak, tartışmaya katılınarak sunulacaktır. (%10)

Final beş medya endüstrisine (tv, dijital oyun, sinema, basılı yayıncılık ve müzik endüstrileri) ilişkin Türkiye'deki kültür politikasını ve yaratıcı içerik endüstrisine ilişkin durumu (fırsatlar, güçlükler, olanaklar ve engeller temelinde) ele alan bir araştırma raporundan oluşacaktır. (%50)

Etkinlikler

4-5 Kasım Yeni Medya Çalışmaları Ulusal Kongresi –Adana çevrimiçi olarak Kültürlerarası İletişim paneli

11-12 Kasım 2021 Ankara Uluslararası Film Festivali kapsamında Film Festivalleri Konferansı

29 Ekim 2021 Ankara Atatürk Kültür Merkezi'nin açılış töreni.

Derse konuk olarak katılacak kişi/kurumların sunumlarına katılmak ve değerlendirme yazısı yazmak zorunludur.

Dersin Takvimi
2 Kasım 2021 Ara okuma
23 Kasım 2021 Ara Sınav haftası
Final ödevi teslimi 10 Ocak 2021

Ek Okumalar-1

Ataç, N. (1998). Günlerin Getirdiği – Sözden Söze. YKY.
Ataç, N. (2000). Günce 1956-1957. YKY.
Ataç, N. (2000). Günce 1953-1955. YKY.
Yücel, Tahsin. (2003). Yüz ve Söz. YKY.
Bora, Tanıl. 2021. Hasan Âli Yücel. İletişim.
Antep, E. (2017). Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası: Çoksesliliğin Belgesel Tarihi. Elma.
Akurgal, E. (2020). Türkiye'nin Kültür Sorunları. Kırmızı Kedi.
Oral, Z. (2021). Leyla Gencer: Tutkunun Romanı. Alfa.
Şarman, K. (2006). Türk Promethe'ler – Cumhuriyet'in Öğrencileri Avrupa'da (1925-1945). İş Bankası Kültür Yayınları.
Yücel, T. (2020). Alıntılar. Kırmızı Kedi.
Tekeli, D. (2019). Çebiş Evi'nden Hisartepe'ye. YKY.
Dursun, H. (2009). Boğaziçi'nde Kırk Yılım. Kapı.
Apaydın, T. (2009). Köy Enstitüsü Yılları. Literatür.
Meriç, Ü. (2018). Babam Cemil Meriç. İnsan.
Kongar, E. (2008). Kızlarıma Mektuplar. Remzi.
Drillat, C. (2021). Mimar Doğan'lar... Üç Doğan: Doğan Kuban, Doğan Tekeli, Doğan Hasol. Kırmızı Kedi.
Başaran, M. (2009). Öğretmenim Hasan Âli Yücel – Büyük Aydınlanmacı. İş Bankası Kültür Yayınları.
İnan, A. (2011). Tarihe Tanıklık Edenler – Cumhuriyet'in Kurucu Kuşağıyla Söyleşiler. İş Bankası Kültür Yayınları.
Nutku, Ö. (2015). Darülbedayi'den Şehir Tiyatrosu'na. İş Bankası Kültür Yayınları.
Tollu, M. C. (2018). Talimgâh'tan Güzel Sanatlar'a 1921-1923. İş Bankası Kültür Yayınları.
Çaykara, E. (2021). Arkeolojinin Delikanlısı Muhibbe Darga. YKY.

Ek Okumalar-2

Miller, T., & Yùdice, G. (2004). Cultural Policy. Sage. (Bölüm 1)
Ünal Çınar, R. (2020). Ecdadın İcadı: AKP İktidarında Bellek Mücadelesi. İletişim.
Tokdoğan, N. (2018). Yeni Osmanlıcılık: Narsisizm, Hınç ve Nostalji. İletişim.
Said, E. (2017). Şarkiyatçılık: Batı'nın Şark Anlayışları (B. Yıldırım (Çev.)). Metis.
Said, E. (2021). Kültür ve Emperyalizm (N. Alpay (Çev.)). Metis.
Kalın, İ. (2018). Barbar, Modern, Medenî: Medeniyet Üzerine Notlar. İnsan.
Yıldırım, E. (2019) Kültür savaşlarından kültürel iktidara: Türkiye'nin yeni kültürü. Pınar.
Bennett, T. (1995). The Birth of the Museum. Taylor & Francis.
Hamilakis, Y. (2020). Ulus ve Harabeleri: Yunanistan'da Antikite, Arkeoloji ve Ulusal İmgelem. İletişim.
Figes, O. (2018). Nataşa'nın Dansı - Rusya'nın Kültürel Tarihi (F. Dereli (çev.)). YKY.
Yesil, B. (2016). Media in New Turkey: The Origins of an Authoritarian Neoliberal State. University of Illinois Press.
Ahıska, M. (2018). Radyonun Sihirli Kapısı: Garbiyatçılık ve Politik Öznellik. Metis.
Akkaş, S. (2021). Türkiye'de Cumhuriyet Dönemi Kültür ve Müzik Politikaları. Gece.
Ahn, S. (2012). The Pusan International Film Festival, South Korean Cinema and Globalization. Hong Kong University Press.